Έξοδος περιθαλπομένων

Η χτεσινή μας έξοδος στην πλατεία της Θήβας γέμισε όλους μας με χαρά και όμορφες στιγμές. Οι περιθαλπόμενοί μας απόλαυσαν τον καφέ τους, τη βόλτα στον ήλιο και την αλλαγή παραστάσεων, ενώ τα χαμόγελά τους ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή για όλους όσοι τους συνοδέψαμε. Ήταν μία υπενθύμιση του πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε ευκαιρίες συμμετοχής, επαφής και χαράς στην καθημερινότητα των ανθρώπων μας.Ωστόσο, δεν έλειψαν και οι στιγμές που μας προβλημάτισαν.. Ένας-δύο περαστικοί εξέφρασαν άκομψα και υποτιμητικά σχόλια, χρησιμοποιώντας τη λέξη "κακόμοιροι" Παρότι αυτά τα σχόλια δεν αντανακλούν την πραγματική αξία και αξιοπρέπεια των ανθρώπων μας, μου δίνουν την ευκαιρία να πω μερικά πράγματα για τους ανθρώπους που φιλοξενούμε...οι άνθρωποι αυτοί, οι σεβαστοί κύριοι που έχουμε την τιμή να περιθάλπουμε δεν είναι οι απόκληροι της κοινωνίας μας... δεν είναι άτομα τα οποία πρέπει να λυπόμαστε ή άτομα τα οποία πρέπει να κατηγορούμε για το ότι κατέληξαν να ζουν σε κάποιο Ίδρυμα.....Δεν χρειάζονται τον οίκτο μας αλλά την αγάπη, την στήριξη και την κατανόησή μας... Είναι άνθρωποι που αξίζουν να σεβόμαστε απεριόριστα και να θαυμάζουμε για τον αγώνα που δίνουν καθημερινά! Γιατί θέλουν -και έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα- να ζήσουν όπως όλοι. Απολαμβάνουν τις εξόδους όπως όλοι μας, απολαμβάνουν ένα ωραίο φαγητό, απολαμβάνουν να τραγουδούν, να παίζουν, να ζωγραφίζουν... Και για το λόγο αυτό βρίσκονται μαζί μας! ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΟΥΝ!Και εν πάση περιπτώσει αν κάποιος που θα μας δει την επόμενη φορά στο δρόμο και δεν ξέρει τι να πει στον άνθρωπο που κάθεται στο αμαξίδιο, καλύτερα να μην πει ΤΙΠΟΤΑ από το να πει κάτι που θα πληγώσει τον άνθρωπο που θα το ακούσει...αν πάλι κάποιος θέλει να πει κάτι, ας του πει "ΜΠΡΑΒΟ", μπράβο σου που θέλεις να ζήσεις!!!Παρόλα αυτά, στο τέλος της ημέρας, εκείνο που έμεινε ήταν τα χαρούμενα βλέμματα, η ηρεμία, η κοινωνικότητα και η αίσθηση ότι κάθε μικρή έξοδος μπορεί να γίνει μία μεγάλη γιορτή!